Stintino to bardzo urokliwa portowa miejscowość na północno - zachodnim wybrzeżu Sardynii. Bezpośrednio można tam dojechać z Sassari i Porto Torres, a w sezonie także z Alghero. Uwaga! Autobusy nie kończą swojej trasy w Stintino, można nimi dojechać dalej, aż do La Pelosa! Tą plażę szczególnie polecamy poza sezonem, kiedy to bez przeciskania się przez tłumy można podziwiać piękne widoki. Widoczna z niej kamienna wieża pochodzi z XVI wieku, a na północ od niej znajduje się jeszcze kilka niezamieszkałych wysp, z których największa Asinara jest w całości objęta parkiem narodowym. Z plaży do Stintino wróciliśmy pieszo, powłóczyliśmy się tam po wąskich uliczkach, w kawiarni delektowaliśmy się ginsengiem.
Gdy już czekaliśmy na przystanku w pewnym momencie zatrzymał się autobus jadący w przeciwną stronę. Teoretycznie mieliśmy nim pojechać dopiero za 20 min, kiedy już dojedzie do La Pelosa i wróci do Stintino, jednak kierowca stwierdził, że nie mamy marznąć na przystanku i w ten sposób załapaliśmy się jeszcze na wieczorną przejażdżkę po wybrzeżu. Kierowca, bardzo sardyński, a co za tym idzie także bardzo rozmowny (w każdym autobusie jest kartka z napisem "nie zagaduj kierowcy"... powinno być raczej "nie zagaduj, kierowco" :) Opowiadał o Sardynii, swojej pracy i życiu, a przy okazji wypytywał nas. Oczywiście cała rozmowa odbywała się w języku włoskim. Kierowcy jednak nie zrażało nasze kaleczenie jego języka, przeciwnie, był zadowolony, że ma z kim pogadać i komu powiedzieć, że Sardynia to najpiękniejsze miejsce na świecie. W Porto Torres miał przerwę i zaprosił nas do baru. Pomimo, że była godzina 22 niemalże wszyscy pili kawę... nas może dziwić to w podobnym stopniu, jak Włochów ilość wypijanej przez nas herbaty.
Też się skusiliśmy na typowo włoski naparstek czarnej espresso, aby doładować akumulatory na czekający nas jeszcze tego dnia powrót do Alghero.
Gdy już czekaliśmy na przystanku w pewnym momencie zatrzymał się autobus jadący w przeciwną stronę. Teoretycznie mieliśmy nim pojechać dopiero za 20 min, kiedy już dojedzie do La Pelosa i wróci do Stintino, jednak kierowca stwierdził, że nie mamy marznąć na przystanku i w ten sposób załapaliśmy się jeszcze na wieczorną przejażdżkę po wybrzeżu. Kierowca, bardzo sardyński, a co za tym idzie także bardzo rozmowny (w każdym autobusie jest kartka z napisem "nie zagaduj kierowcy"... powinno być raczej "nie zagaduj, kierowco" :) Opowiadał o Sardynii, swojej pracy i życiu, a przy okazji wypytywał nas. Oczywiście cała rozmowa odbywała się w języku włoskim. Kierowcy jednak nie zrażało nasze kaleczenie jego języka, przeciwnie, był zadowolony, że ma z kim pogadać i komu powiedzieć, że Sardynia to najpiękniejsze miejsce na świecie. W Porto Torres miał przerwę i zaprosił nas do baru. Pomimo, że była godzina 22 niemalże wszyscy pili kawę... nas może dziwić to w podobnym stopniu, jak Włochów ilość wypijanej przez nas herbaty.
Też się skusiliśmy na typowo włoski naparstek czarnej espresso, aby doładować akumulatory na czekający nas jeszcze tego dnia powrót do Alghero.
Cagliari jest stolicą i jednocześnie największym miastem Sardynii. W tamtejszym porcie cumują zarówno statki handlowe, jak i wielkie i luksusowe statki pasażerskie. W mieście naszą uwagę zwróciły malowane na murach ryby. Nie były to zwykłe ryby i nie były to tylko ryby - street art w Cagliari jest niesamowity! W Cagliari zaciekawiła nas też ulica św. Lucyferiusza, oraz to, że najstarszy kościół miasta (Basilica di S.Saturnino) ma nowoczesne przeszklenie w fasadzie :)
Stare miasto Cagliari dzieli się na cztery dzielnice, każda z nich posiada odrębną historię i odgrywała inną rolę w dziejach miasta. Najważniejszą częścią miasta jest Castello, położona na wysokim i stromym wzgórzu. Wybijająca się w krajobrazie miasta dzielnica w całości była niegdyś trudną do zdobycia twierdzą. Mocno ograniczona powierzchnia wzgórza sprawia, że Castello charakteryzuje się ekstremalnie wąskimi ulicami.
Osoby, które były kiedyś w Pizie, mogą doznać w Cagliari deja vu. Fasada tutejszej katedry mocno przypomina architekturę słynnej pizańskiej świątyni. To nie przypadek, ponieważ w czas budowy dzielnicy Castello Sardynia znajdowała się pod silnymi wpływami Republiki Pizy (XIII wiek). Z tej epoki zachowały się też górujące nad miastem wieże obronne.
Osoby, które były kiedyś w Pizie, mogą doznać w Cagliari deja vu. Fasada tutejszej katedry mocno przypomina architekturę słynnej pizańskiej świątyni. To nie przypadek, ponieważ w czas budowy dzielnicy Castello Sardynia znajdowała się pod silnymi wpływami Republiki Pizy (XIII wiek). Z tej epoki zachowały się też górujące nad miastem wieże obronne.
Trochę informacji o rybnej i nierybnej twórczości można znaleźć tutaj.
Standardowa wystawka:)
Jeszcze kilka polecanych przez nas miejsc:
Castelsardo
Nuoro
Oristano
La Maddalena
Zapraszamy też do czytania wcześniejszych artykułów o Sardynii:
Sardynia - Alghero i okolice
Sardynia bardziej sardyńska
I jeszcze:
Sardynia - góry
Trochę Sardynii ze szkicownika
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz